Między nami dobrze jest

Między nami dobrze jest

Między nami dobrze jest to spektakl o Polsce. To groteska na temat świata, gdy „wszyscy ludzie na świecie byli Polakami. Każdy był Polakiem, Niemiec był Polakiem (…), znany polski odkrywca Krzysztof Kolumb, którego potem oczywiście przechrzczono na Christophera czy innego Chrisa czy Izaaka. Byliśmy wielkim mocarstwem, oazą tolerancji i multikulturowości”. Nic nie ucieknie tu kpinie.

To jeden z najgłośniejszych utworów ostatnich lat. W Białymstoku pokazany zostanie w nowatorskiej formie Teatru Seniora. Na scenie zaczynamy nową rozmowę o „międzypokoleniowości”. Nie obdarzamy sentymentalnymi wspominkami, ale odważnie mierzymy się z trudnymi diagnozami współczesności, także z perspektywy wykluczonego pokolenia 60+, którego ironiczny dystans tworzy nową jakość sceniczną.

Wraz z Elżbietą Lisowską-Kopeć, pedagogiem teatru, związaną z Teatrem Kalambur próbujemy, podczas zajęć teatralnych, pracować nie tyle nad samą inscenizacją, co nad manifestem według którego głosimy, że starszy wiekiem nie znaczy pozbawiony ironii dystansu. W sztuce Maslowskiej mowa jest o stereotypach, których nadużywanie budują estetykę tragifarsy. Grupa naszych fantastycznych aktorów-seniorów też uważa, że „między nami dobrze jest”. Nie stroniąc od śmiechu, ostrego humoru, nowoczesnych zachwytów, bawimy się teatrem, naszym narzędziem zdystansowanej młodości.

Michał Pabian

 

 

Premiera: 25 września 2015 r. 

Scena: foyer

Czas trwania: 60 minut

 Cena biletu: 35 zł

Realizatorzy: 
Reżyseria: Elżbieta Lisowska-Kopeć, Michał Pabian
Inspicjent: Jerzy Taborski

Obsada:
Mirosława Baraszko (gościnnie) – Halina
Józefina Bukin (gościnnie) – Osowiała Staruszka na wózku inwalidzkim
Jadwiga Łuckiewicz (gościnnie) – Monika
Ewa Palińska – Edyta
Barbara Siatkowska (gościnnie) – Bożena
Maria Szymusiuk (gościnnie) – Prezenterka
Barbara Zgiet (gościnnie) – Młoda Metalowa Dziewczynka
Piotr Kruk (gościnnie) – Mężczyzna
Jerzy Taborski
Franciszek Utko – Aktor
 

Spektakl powstał w ramach inicjatywy TEATR SENIORA.

Spektakl bierze udział w 22. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

mkidn_01_cmykinstytut teatralny minilogo-okwpsw kopia

 

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. 

W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Ewa Hevelke, Andrzej Lis, Zofia Smolarska, Szymon Spichalski, Izabela Szymańska, Katarzyna Waligóra.

 

Recenzje

"Elżbieta Lisowska-Kopeć, pedagog teatru i reżyser Michał Pabian mieli zatem przed sobą niezwykle trudne zadanie. A właściwie - mieli je wybrani do grania w Dramatycznym aktorzy seniorzy. Trzeba bezwzględnie uchylić przed nimi kapelusza, bo bolesną momentami składnię i frazę Masłowskiej opanowali w sposób imponujący. Mają do niej odpowiedni dystans, a jednocześnie – najlepiej, jak umieją starają się przekazać ją na scenie. Zgryźliwa matka Halina z zapałem odczytuje brednie z kolorowej prasy najniższych lotów, a publiczność która szybko łapie absurdy bezpretensjonalnie śmieje się z przepisów na leczo czy składu chemicznego mielonki prastarej. Wielki dystans ma do siebie sceniczna Bożena, wcielająca się w postać grubej świni, która nie chce innym psuć pola widzenia. Największą energią może wykazać się zaś Mała Metalowa Dziewczynka, czyli Barbara Zgiet. I ona i Barbara Siatkowska mają wyraźne zacięcie kabaretowe, podobnie opowiadająca o wnętrzu swojej torebki, stworzona z pikseli Monika (w tej roli Jadwiga Łuckiewicz). Masłowska wkładając w ich usta absurdalne teksty opowiada widzom o życiu w Polsce XXI wieku. O harujących ciężko za marne grosze kobietach, zniedołężniałych staruszkach żyjących wspomnieniami młodości, nastolatkach czerpiących wiedzę wyłącznie z internetu i plastikowych gwiazdach TV. Przy okazji dostaje się producentom współczesnych filmów, nadętym aktorom i reżyserom, ale ten wątek scenariusza wspierają akurat teatralni profesjonaliści."


Jerzy Doroszkiewicz, Teatr Dramatyczny. Między nami dobrze jest, Kurier Poranny, 25 września 2015 r.


 


"Głównymi bohaterkami sztuki są żyjące poniżej minimum socjalnego, mieszkające w ciasnej warszawskiej kawalerce przedstawicielki trzech pokoleń kobiet: Osowiała Staruszka na wózku inwalidzkim (Józefina Bukin), jej córka Halina (Mirosława Baraszko) i wnuczka - Mała Metalowa Dziewczynka (Barbara Zgiet). Zaczytują się w kolorowej prasie z osiedlowego kubła na makulaturę ("niedrogiej, bo za darmo") i reklamowych gazetkach Tesco i Biedronki. Wizytę składa im sąsiadka Bożena (Barbara Siatkowska), która z uśmiechem odgrywa rolę "grubej świni". To właśnie dwie Barbary - Siatkowska i Zgiet (grająca dziewczynkę z blond warkoczykami) wiodą wśród seniorów prym. Grają z dystansem, humorem i wyczuciem tekstu."


Anna Dycha, "Groteskowy obraz Polski. Sztuka Doroty Masłowskiej w Teatrze Dramatycznym", Bialystokonline.pl, 1 października 2016 r.