Jasiek ma pięć lat i siedzi pod stołem nakrytym długą, ciężką serwetą. Jego matka, Magda, śpieszy się do teatru na casting do roli Jenny w „Operze za trzy grosze”, o której od dawna marzyła. Zamiast naleśników zrobiła zupę błyskawiczną. Żeby nie tracić czasu. Jasiek tego nie rozumie. Buntuje się. Siedzi w absolutnej ciszy pod stołem. Casting się nie udaje. Magda jest załamana. To kolejna w paśmie klęsk, jakim jest jej życie. „Siedź pod tym stołem, nie wychodź, bo świat jest obrzydliwy, jak kubeł śmieci!” – mówi do dziecka. Jest źle, a będzie jeszcze gorzej. Magda straci pracę w teatrze, zostanie listonoszką. Wszystko dlatego, że nie miała z kim zostawić Jaśka i nie poszła na próbę generalną. Kiedy wydaje się, że Magda sięgnęła dna, jej życie – jak w bajce – cudownie się odmienia. Dostaje kontrakt we Francji – tam jest podziwiana, komplementowana. Wreszcie czuje się kimś. Ma wyjechać na dziewięć miesięcy. Pod jednym warunkiem: nie może zabrać ze sobą Jaśka…
Andrzej Maleszka jest reżyserem, scenarzystą i dramaturgiem specjalizującym się w twórczości dla dzieci i młodzieży. Był wielokrotnie nagradzany i nominowany do prestiżowych nagród. Jego cykl „Magiczne drzewo” zdobył „telewizyjnego Oscara” – Nagrodę Emmy w kategorii produkcji telewizyjnych dla dzieci i młodzieży. „Jasiek” to udana próba zmierzenia się z monodramem – spektakl o niezwykle prostej konstrukcji, a jednocześnie niosący wiele ukrytych sensów, symbolicznych znaczeń. „Jasiek” zdobył w 1999 roku nagrodę za najlepszy scenariusz do przedstawienia na Wrocławskich Spotkaniach Teatralnych Jednego Aktora.

Recenzje:

Dzisiaj obejrzałam „Jaśka”. Po prostu cudo cudeńko.Nie mogliśmy ze znajomymi wyjść z zachwytu. Same „ochy” i „achy”!!! Pani Aleksandra Maj – wyśmienita!!! Wasz stały oglądacz Jola B. Dziękujemy „stałym oglądaczom” naszych przedstawień. Chętnie opublikujemy opinie i recenzje na temat naszych spektakli.
(e-mail przesłany do Teatru)

Jasiek milczy pod stołem

Aleksandra Maj gra z lekkością, ale bynajmniej się po roli nie ślizga. Choć spektakl ma dość pogodny nastrój, pogoda ta podszyta jest smutkiem, rozdarciem. „Jasiek” opowiada o słabościach, wyborach, które w gruncie rzeczy mogą wydawać się proste, ale nie są. O tym, jak często chcemy coś poprawić, ale na chceniu się kończy. O potrzebie bliskości i więzi, a jednak niepełnej, bo gdy matka chce przytulić synka, to ostatecznie kończy się na pogłaskaniu stołu. Wiele tu ładnie zagranych scen: Magda przywołująca anioły do pokoju, by zaopiekowały się synkiem. Magda próbująca rozruszać Jaśka – siedzi na stole podśpiewuje, układa puzzle, przypomina Małą (dużą) Mi. Bo też i Magda jest sama czasem dużym dzieckiem w skórze dorosłej kobiety.

Finał – autorski pomysł reżyserki – zaskoczy widzów. Ale też po raz kolejny przekona ich o sile teatralnej iluzji.»

Monika Żmijewska – Gazeta Wyborcza 20.01.2009

• Scena: mała
• Premiera: 17 stycznia 2009
• Autor: Andrzej Maleszka
• Reżyser: Anna Nowicka