Czego nie widać

Czego nie widać

„Czego nie widać” najpopularniejsza komedia brytyjskiego dramatopisarza Michaela Frayna była napisana w 1982 roku. Już w następnym roku miała swoją premierę na Broadwayu i od tego czasu, przez trzydzieści lat bawi publiczność po obu stronach Oceanu Atlantyckiego. Oprócz licznych realizacji na Wyspach Brytyjskich i w Ameryce Północnej, ta wirtuozerska sztuka z powodzeniem wystawiana była od Madrytu po Melbourne, od Limy po Nowoszachtinsk.

Autor wykorzystał znany od czasów Szekspira zabieg „teatru w teatrze”, gdy rzeczywistość i fikcja tworzą splot zabawnych nieporozumień. Aktorzy objazdowego teatru przygotowują spektakl, którego głównym celem jest… reklama sardynek i oczywiście, zarobienie kasy, podczas tournée po prowincjonalnych miasteczkach.

Dwa światy – sceniczny i zakulisowy, fikcyjny i rzeczywisty, dla każdego z bohaterów splatają się w jeden wielki kłębek, doprowadzając akcję do szczytów groteski i absurdu.

Tytuł oryginału: Noisses off

Premiera: 3 stycznia 2015 r.

Scena: duża

Czas trwania: ok. 130 minut z przerwą

Ceny biletów*:

– normalny – 40 zł
– ulgowy – 35 zł 
– szkolny – 20 zł
– studencki – 20 zł (zniżka 50% na legitymację do 26 r.ż)
– bilet dla osób bezrobotnych – 5 zł

* przy zakupie minimum dziesięciu biletów normalnych, wszystkie w cenie biletów ulgowych

Autorzy przekładu: Karol Jakubowicz i Małgorzata Semil

Reżyseria i opracowanie muzyczne – Tomasz Leszczyński
Scenografia i kostiumy – Elena Lola Loli
Ruch sceniczny – Michail Zubkov
Inspicjent – Jerzy  Taborski

W spektaklu wykorzystano muzykę Viktora Kuprevicha.

Obsada:
Arleta Godziszewska
Krystyna Kacprowicz-Sokołowska
Agnieszka Możejko-Szekowska
Monika Zaborska-Wróblewska
Bernard Bania
Krzysztof Ławniczak/Franciszek Utko
Piotr Półtorak
Piotr Szekowski
Mateusz Witczuk

Recenzje

„Oglądamy historię wędrownej trupy aktorskiej. Przygotowuje ona spektakl, którego głównym celem jest reklama sardynek i oczywiście zarobienie dużych pieniędzy, podczas tournée po prowincjonalnych miasteczkach. To jedna warstwa spektaklu. Drugą tworzą prawdziwe relacje między aktorami - związki, kłótnie, ukrywane emocje. Zabieg "teatru w teatrze" to szansa na pokazanie nie tylko zawodu aktora "od podszewki", ale też i teatralnych kulis. To szansa na zabawę konwencją.


(...)


Krzyki, bieganina, trzaskanie drzwiami i kilku aktorów miotających się na scenie. Kompletny chaos. Na szczęście kontrolowany, a publiczność chwilami zdaje się nawet nieźle bawić. Trzeba uczciwie przyznać, że aktorzy (Arleta Godziszewska, Krystyna Kacprowicz-Sokołowska, Agnieszka Możejko-Szekowska, Monika Zaborska-Wróblewska, Bernard Bania, Franciszek Utko, Piotr Półtorak, Piotr Szekowski, Mateusz Witczuk) w tej komedii omyłek wypadają poprawnie. Trzymają tempo, sprawnie i z należytym dystansem wcielają się w kolejne postaci.”


Anna Dycha, „Czego nie widać". Co kryje się za teatralnymi kulisami?”, BialystokOnline, 15 stycznia 2015 r.


 


„Brytyjski dramaturg Michael Frayn w "Czego nie widać" próbuje pokazać, jak wyglądają teatralne szwy, co się dzieje za kulisami, jak w jednej chwili aktor wybiegający na scenę z przylepionym uśmiechem, za chwilę, znajdując się już poza zasięgiem wzroku widza, minę może mieć wściekłą i mord w oczach. Słowem, jak wielkiej musi użyć siły woli i talentu, by widz się nie połapał, że za scenografią toczy się podskórne życie, że życie osobiste zapętla się z zawodowym, a aktor boryka się właśnie z jakimś kłopotem, np. z innym kolegą z planu.”


Anna Kopeć, „Teatr Dramatyczny. Czego nie widać, czyli ciężkostrawna komedia omyłek”, Kurier Poranny online, 7 stycznia 2015 r.


 

Galeria